Bycie najbliższym osoby nieuleczalnie chorej

Nieuleczalna choroba dotyka pacjenta i całą jego rodzinę. Jako osoba najbliższa możesz potrzebować pomocy, wsparcia i odciążenia.

Różne reakcje i emocje 

Bycie najbliższym osoby nieuleczalnie chorej może być trudne zarówno w sensie emocjonalnym jak i praktycznym. Silne reakcje są całkowicie normalne, łatwo o uczucie bezradności. 

Częste jest również doświadczanie żałoby antycypacyjnej. Może ona być równie silna, co żałoba po śmierci bliskiej osoby i często zaczyna się w momencie usłyszenia poważnej diagnozy. Wiele osób może czuć, że utrata osoby nastąpiła jeszcze przed jej śmiercią. Żałoba po kimś, kto wciąż żyje, może być trudna. 

Wiele osób pozna w tej sytuacji nowe, nieznane wcześniej strony samych siebie oraz osoby chorej. Sytuacja ta często wymaga dużych zmian, a znalezienie nowej równowagi w życiu codziennym może zająć trochę czasu. 

Prawo do opieki zdrowotnej 

Abyście mogli z chorą osobą jak najlepiej spędzić pozostały wspólny czas, ważne jest, abyś jako opiekun był świadomy praw pacjenta do niezbędnych usług zdrowotnych i opiekuńczych.  

Rzecznik Praw Pacjenta może udzielić porad, wskazówek i pomocy w kontaktach ze służbą zdrowia. 

Potrzeba wytchnienia 

Jako osoba najbliższa chorego członka rodziny możesz potrzebować wytchnienia, aby nie doznać przeciążenia. 

Pomoc tego rodzaju może zostać udzielona w domu lub poprzez zapewnienie choremu pobytu odciążającego poza domem. Odciążenie może również polegać na praktycznym wsparciu lub dostarczeniu technicznych środków pomocniczych. 

Więcej informacji o wsparciu i odciążeniu osób najbliższych znajdziesz tutaj. 

Wsparcie finansowe i doradztwo 

Długotrwała choroba często prowadzi do zmniejszenia dochodów i zwiększenia wydatków rodziny. Ważne jest to, aby spróbować ocenić swoją sytuację finansową i zapoznać się z dostępnymi formami wsparcia. Niektóre szpitale oferują doradztwo i pomoc pracownika socjalnego. Możesz również skontaktować się z NAV. 

Prawo do wsparcia finansowego mają zarówno pacjenci, jak i ich najbliżsi.  Istnieje kilka programów wsparcia, o które mogą ubiegać się najbliżsi osób chorych: 

Pamiętaj o własnym zdrowiu 

Dla Ciebie jako opiekuna osoby terminalnie chorej dobrostan chorego ma duże znaczenie. Jednocześnie ważne jest, abyś dbał o siebie i swoje własne zdrowie. Reakcje na trudną sytuację mogą być różne, ale być może: 

  • martwisz się, jesteś zestresowany lub przestraszony 
  • masz problemy ze snem 
  • brakuje Ci energii i chęci do działania 
  • dokucza Ci spadek odporności i zmęczenie 

Potrzeby związane z zadbaniem o siebie są oczywiście indywidualne, ale możesz: 

  • starać się otwarcie rozmawiać z przyjaciółmi i krewnymi o tym, jak się czujesz 
  • spróbować znaleźć czas na aktywność fizyczną i rzeczy, które lubisz robić 
  • odżywiać się zdrowo i regularnie 
  • starać się wysypiać 
  • zdobyć wiedzę na temat objawów i leczenia 
  • skontaktować się z organizacją pacjentów i osób w podobnej sytuacji lub organizacją wolontariacką 
  • porozmawiać z przedstawicielem odpowiedniego związku wyznaniowego lub społeczności światopoglądowej 

Jeżeli sam masz problemy zdrowotne, występują u Ciebie objawy choroby lub potrzebujesz  pomocy zdrowotnej powinieneś z zasady porozmawiać z lekarzem rodzinnym. 

Rozmowy z personelem medycznym dla osób najbliższych 

Jako bliski krewny osoby u schyłku życia, możesz mieć wiele pytań i ogromną potrzebę uzyskania informacji. Ważne jest to, abyś mógł porozmawiać z personelem medycznym odpowiedzialnym za leczenie.  

Z personelem medycznym możesz także porozmawiać o kwestiach egzystencjalnych i duchowych. Kiedy personel medyczny ma informacje na temat tradycji i przynależności kulturowej chorego, łatwiej mu wziąć to pod uwagę w końcowej fazie życia pacjenta. 

Ważna może być również rozmowa z personelem medycznym w pojedynkę, bez obecności osoby chorej. 

Prawo do informacji 

Jako opiekun masz prawo do informacji w takim zakresie, w jakim osoba chora udzieli na to pozwolenia, czyli wyrazi zgodę. Może to dotyczyć na przykład łagodzenia bólu, zakończenia podawania płynów i odżywiania lub przewidywanych zmian do momentu śmierci. Lub Twoich własnych potrzeb jako opiekuna. 

Jeśli osoba chora nie może reprezentować swoich interesów i nie ma zdolności do wyrażenia zgody, Ty jako najbliższy opiekun masz prawo do informacji o stanie zdrowia, leczeniu i pielęgnacji. Masz również prawo do wyrażenia swojej opinii na temat tego, czego Twoim zdaniem pacjent chciałby, a czego nie chciałby w odniesieniu do leczenia. 

Rzecznik Praw Pacjenta (Pasient- og brukerombudet)

Rzecznik Praw Pacjenta udziela pacjentom i ich rodzinom porad, wskazówek i pomocy w kontaktach ze służbą zdrowia. Wszelka pomoc jest bezpłatna, a Rzecznik ma obowiązek zachowania poufności. 

Norweskie Towarzystwo Onkologiczne (Kreftforeningen)

Norweskie Towarzystwo Onkologiczne oferuje informacje, porady i wskazówki dla osób najbliższych oraz rozmowę z odpowiednim doradcą. 

Linia pomocy dla osób najbliższych osób chorych na demencję (Demenslinjen)

Uzyskaj poradę od specjalistów na temat demencji lub porozmawiaj z innymi osobami najbliższymi.

Stowarzyszenie Chorych na Serce i Płuca (Landsforeningen for hjerte og lungesyke - LHL)

LHL działa na rzecz osób z chorobami układu krążenia, chorobami płuc, alergiami, udarem mózgu, afazją i ich osób najbliższych.

PIO-Centrum dla opiekunów (PIO-Pårørendesenteret)

Ogólnopolska infolinia doradcza dla opiekunów niezależnie od diagnozy.

Treść została opracowana przez norweski Departament Zdrowia we współpracy z Norweskim Towarzystwem Onkologicznym, Krajowym Stowarzyszeniem Zdrowia Publicznego, Stowarzyszeniem Chorych na Guzy Mózgu, Radą ds. Współpracy Wspólnot Wyznaniowych i Światopoglądowych i in. 

Dostawcą treści jest Helsedirektoratet

Ostatnia aktualizacja piątek, 28 kwietnia 2023